بی نشان


زین گونه ام که در غم غربت شکیب نیست


گر سر کنم شکایت هجران غریب نیست


جانم بگیر و صحبت جانانه ام ببخش


کز جان شکیب هست و ز جانان شکیب نیست


گم گشته دیار محبت کجا رود