مرغ پریده


هنوز چشم مرادم رخ تو سیر ندیده


هوا گرفتی و رفتی ز کف چو مرغ پریده


تو را به روی زمین دیدم و شکفتم و گفتم


که این فرشته برای من از بهشت رسیده


بیا که چشم و چراغم تو بودی از همه عالم