اشک ندامت


ای فرستاده سلامم به سلامت باشی


غمم آن نیست که قادر به غرامت باشی


گل که دل زنده کند بوی وفایی دارد


تو مگر صاحب اعجاز و کرامت باشی


خانه ی دل نه چنان ریخته از هم که در او